Aero Ae-02

Aero Ae-02

Dane podstawowe
Państwo	Czechosłowacja
Producent	Aero továrna letadel
Konstruktor	Antonín Vlasák i Antonín Husník
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcji mieszanej
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1920
Lata produkcji	1920
Dane techniczne
Napęd	silnik widlasty Hispano-Suiza 8Ba
Moc	220 KM (162 kW)
Wymiary
Rozpiętość	7,7 m
Długość	5,45 m
Wysokość	2,7 m
Powierzchnia nośna	16,7 m²
Masa
Własna	675 kg
Startowa	945 kg
Osiągi
Prędkość maks.	225 km/h
Prędkość przelotowa	185 km/h
Pułap	6000 m
Zasięg	200 km
Długotrwałość lotu	2 godz.
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm
Użytkownicy
Czechosłowacja

Aero Ae-02 – czechosłowacki samolot myśliwski z okresu międzywojennego, pierwszy tego typu samolot opracowany w Czechosłowacji.

Historia

W 1920 roku w czechosłowackiej wytwórni lotniczej Aero, dotychczas produkującej samoloty oznaczone jako Aero Ae-01, które były budowanymi na licencji samolotami Hansa-Brandenburg B.I, opracowano nowy samolot myśliwski, który otrzymał oznaczenie Aero Ae-02. Była to pierwsza w Czechosłowacji konstrukcja tego typu. Konstruktorami było dwóch inżynierów – A. Vlasak i A. Husnik.

Pierwszy prototyp został oblatany w 1920 roku. W 1921 roku samolot uczestniczył we wszystkich pokazach lotniczych na terenie Czechosłowacji. W tym roku wziął udział w I Międzynarodowym Mityngu Lotniczym w Pradze organizowanym przez Aeroklub Czechosłowacki. W czasie tego mityngu pilotował go Josef Novák, wygrał on konkurs akrobacyjny, a w konkursie prędkości zajął drugie miejsce.

Pomimo tego, że spełniał on wszystkie warunki dla ówczesnych samolotów myśliwskich, nie podjęto jego produkcji seryjnej, natomiast stał się podstawą dla nowego samolotu myśliwskiego Aero Ae-04.

Użycie w lotnictwie

Samolot Aero Ae-02 był używany tylko do testów w locie oraz występów na pokazach i konkursach lotniczych, w tym czasie pilotował go pilot fabryczny Josef Novák.

Opis techniczny

Samolot myśliwski Aero Ae-02 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej, kadłub był konstrukcji metalowej, natomiast skrzydła drewnianej. Kadłub mieścił odkrytą kabinę pilota, a przed nią umieszczono silnik. Napęd stanowił silnik widlasty w układzie V Hispano-Suiza 8Ba, 8-cylindrowy, chłodzony cieczą. Podwozie klasyczne, stałe.

Uzbrojenie stanowiły 2 synchronizowane karabiny maszynowe Vickers kal. 7,7 mm umieszczone nad silnikiem po obu stronach kabiny.

Bibliografia

• Václav Němeček: Československá letadla (1918-1945). Praga: Naše vojsko, 1983, s. 63-64, 248-249. (cz.).
• William Green, Gordon Swanborough: The complete book of fighters. London: Salamander Book, 2001, s. 9-10. ISBN 978-0-86288-220-4. (ang.).